
De moed om te kijken
Afhankelijk van de zienswijze die je volgt is het nu of bijna herfst of zijn we zelfs al bijna in het midden van de herfst aanbeland. Zelf voel ik me meer thuis bij de energetische kijk op de seizoenen, zoals Jaap Voigt die beschrijft in zijn boek ‘Leven en werken in het ritme van de seizoenen’. Volgens die zienswijze is de herfst energetisch al begonnen in augustus en is zij op 21 september, tijdens de herfstequinox, op zijn hoogtepunt. Hoe je er ook naar kijkt, de zomer is, ondanks de warme temperaturen, echt ten einde en de herfst is voelbaar. Het is de tijd van het jaar om te oogsten en van oudsher werd dat gevierd met de oogstfeesten. In dankbaarheid voor wat het land gegeven heeft. Maar zoals we van de week hier thuis aan den lijve ondervonden met de eerste maiskolf uit de tuin. Soms is de oogst overvloedig en soms valt het ook tegen en is dat wat je geoogst hebt niet zo lekker als gehoopt.
Dit schrijven over de oogst gaat natuurlijk niet alleen over de fysieke oogst die van het land gehaald wordt. Dit is ook de tijd van het jaar om te kijken naar jouw eigen oogst van het afgelopen jaar. Waar lag jouw focus op dit jaar en welke vruchten of resultaten zie je daar nu van terug. Dit gaat over het vieren van je successen en de dingen die misschien nog wel beter gelukt zijn als dat je ooit had durven dromen. En… het gaat ook over die ‘maiskolf’ die niet zo lekker is geworden, als dat je je had voorgesteld en hoe je daar vervolgens mee omgaat.
Oftewel, kijk jij naast het werken aan je resultaten ook naar wat jouw intentie, inspanningen en focus van dit jaar je hebben gebracht? Vier jij jouw successen daarin? En heb je de moed om naar binnen te kijken, daar waar dingen niet gelukt zijn, of anders uitgepakt zijn dan je je had voorgesteld? Want ook dat is oogsten.
In aanloop naar het derde blok van het verdiepingsjaar merkte ik dat we soms de neiging hebben om onze oogst (leuk) en daar waar we voelen dat oude pijnen of structuren aandacht vragen of ons terug trekken (niet leuk) uit elkaar te halen, alsof oogsten alleen maar mooi en leuk moet zijn. Terwijl het echte goud en groei voor het komende jaar soms juist zit in die ‘meelderige mais’, om de metafoor nog maar even aan te halen.
De oogsttijd is ook de tijd waarin we, na de energie van een uitbundige en vurige zomer, het licht langzaam mee naar binnen nemen om daar in het donker te kunnen kijken wat daar nog gezien wil worden in onszelf. En juist die oogst die anders is uitgepakt dan we ons hadden voorgesteld, die helpt ons de weg naar binnen te gaan, naar wat daar in het donker misschien nog spannend is om aan te kijken, maar wel gezien wil worden.
Ik vind het zo mooi hoe ze hier vorm aan geven op de vrije school. Daar gaat de herfstequinox, in de hogere klassen, naast de oogst ook over het vinden en tonen van moed om dat wat je spannend vindt aan te kijken en aan te gaan. Waarmee ze aandacht hebben voor beide aspecten van dit jaargetijde.
Om zowel je successen/oogst te vieren als ook te durven kijken naar waar het ‘mis’ ging, of wat nu aandacht vraagt. Want wanneer het er beide kan zijn, wordt het mogelijk richting de winter onderscheid te maken in wat mee gaat naar komend jaar en waar je afscheid van hebt te nemen. Dit is waar groei mogelijk wordt.
Natuurlijk kijk ik deze tijd ook zelf naar mijn oogst van dit jaar. Een jaar wat aanvankelijk moeizaam op gang kwam met heel veel ‘niet weten’ en waar ik nu steeds helderder kan zien, waar ik op het gebaande pad nog verder ga komend jaar en waar dingen mogen veranderen. Zo kan ik na jaren van het in mijn hoofd te weten, nu bijvoorbeeld eindelijk ook echt voelen, dat ik het niet alleen hoef te doen. Dat het geen zwaktebod is om in mijn trainingen te zorgen voor extra ondersteuning en bedding naast mijzelf. Sterker nog, dat het juist verrijkend werkt en de groepsprocessen tot diepere dieptes brengt. Mijn oogst en wat daaruit voortkomt zal zich de komende tijd ongetwijfeld nog verder ontvouwen, waarbij ik me mag verheugen op een aantal trainingen/workshops die me zullen helpen daar te gaan waar ik zelf nog te kijken heb. To be continued…
Ik ben benieuwd naar jouw oogst, zowel naar de mooie vruchten als ook daar waar je nu voelt dat het spannend is en er moed nodig is om te kijken en te blijven.
Graag ontmoet ik je.
Warme groet,
Stefanie
Stefanie over het systemisch werk:
“Wat me vanaf het begin heeft geraakt in het opstellingenwerk is de eenvoud en helende werking die ervan uit kan gaan, wanneer we ons kunnen overgeven aan ‘het niet weten’. Mijn werk en specialisme weerspiegelen direct ook de reis die ik zelf ben gegaan en nog ga in het aanwezig zijn met dat wat is.”
Aangesloten bij Bewust Haarlem en Ziesoo
Photo by Sara Darcaj on Unsplash