We krijgen haar in alle facetten voorgeleefd in de natuur, via de seizoenen  het ritme van de maan, van dag en nacht, in onze eigen hartslag en adem. Tegelijkertijd speelt ons leven zich meer en meer af in een 24 uurs economie, waarin we vooral de opwaartse lijn volgen en de neerwaartse lijn naar het punt waar even niks is, het punt van stilte, Zijn, het niet weten, geen vanzelfsprekende plek heeft in ons leven. Sterker nog dat punt proberen we vaak -met alle gevolgen van dien- het liefst een beetje weg te houden, tenzij we het expliciet organiseren in de vorm van een vakantie, sabbatical, retraite of cursus/coaching en zelfs dan is het een uitdaging om in dat dode punt te Zijn, zonder het te willen oplossen, zonder te Doen.

Ik zie het om me heen en voel het ook in mezelf. Hoe ik me laat meenemen in die ratrace van haasten en het heilige moeten, waarbij ik mezelf regelmatig onvoldoende tijd en ruimte gun om te ontspannen, op te laden, te bezinnen, om de dag in rust te starten en bewust af te sluiten. Om te zijn met hoe het op dat moment is en daar even te verblijven, zonder dat er iets hoeft te veranderen, ook als het ongemakkelijk is.

In de sessies en workshops die ik faciliteer is die cyclus wel in zijn geheel aanwezig, krijgt het Zijn met dat wat er is wel de ruimte. En waarschijnlijk is dat een van de redenen dat ik zo blij word van mijn werk, omdat mijn verlangen om alle fasen van deze cyclus te doorleven, zich hierin heel vanzelfsprekend manifesteert. Het leert mij om het wachten uit te houden, in het dode punt te zijn en de beweging van binnenuit te laten ontstaan, ook in mijn eigen leven en met mijn eigen vragen.

Vanuit mijn werk met ziekte is het steeds vanzelfsprekender geworden om deze cyclus van leven en dood mee te nemen. De laatste tijd merk ik dat het zich uitbreidt naar bijna alle sessies die ik faciliteer. Leven en dood speelt eigenlijk in alle vragen een rol, zo realiseerde ik me deze week toen ik in het Tibetaanse Boek van Leven en Sterven onderstaande passage las:

“Je met de dood bezighouden hoeft niet angstaanjagend of morbide te zijn. (…) Waarom denken wij niet over de dood na als we gelukkig zijn, in goede gezondheid en vol vertrouwen? (…) Gelukkig is het leven niets anders dan een voortdurende dans van geboorte en dood, een dans van verandering. Elke keer als ik het ruisen van een bergstroom hoor, of golven die breken op de kust, of mijn eigen hartslag, hoor ik het geluid van vergankelijkheid. Elke verandering is een beetje als sterven en is onze levende verbinding met de dood. Veranderingen zijn de polsslag, de hartslag van de dood, en zetten ons ertoe aan alle dingen waaraan wij vasthouden, los te laten.
Dus laten we nu, tijdens ons leven, met deze veranderingen werken: dat is dè manier om ons voor te bereiden op de dood. Alle pijn, al het lijden en alle moeilijkheden zijn mogelijkheden die ons geboden worden om tot een emotionele aanvaarding van de dood te komen. Door vast te houden aan het idee dat dingen blijvend zijn, sluiten we de mogelijkheid om van verandering te leren uit.
Aangezien onbestendigheid bij ons een gevoel van angst oproept, klampen we ons wanhopig aan dingen vast. We zijn doodsbang om los te laten, in feite doodsbang om te leven.” (p. 32, 33)

Misschien is nu een mooi moment om even gewoon te Zijn, stil te zijn met jezelf, in jezelf. Waar te nemen in je lichaam hoe de adem je lichaam instroomt op de inademing en weer uitstroomt op de uitademing en hoe er dan een moment niks is, totdat… de inademing als vanzelf weer start. Je hoeft het niet te sturen of te controleren, het is er, allemaal aanwezig, compleet; de geboorte… het leven… het sterven… de dood…, de geboorte…, allemaal aanwezig in het ritme van het leven, het ritme van de adem.

Graag ontmoet ik je.

Hartegroet,

Stefanie

W. http://www.beallyoucanbe.nl – M. stefanie@beallyoucanbe.nl – T. 06 48 10 27 16

Stefanie Bussing is de vrouw achter Counselingpraktijk ‘Be all you can Be’. Zij begeleidt mensen in vragen rondom Leven Met Kanker en in vragen rondom Vrouw Zijn en het Leven van je Roeping.
Haar uitgangspunt is een vitaal leven, waarin je je volledige potentieel benut en leeft. In haar begeleiding is bewustwording een sleutel. Zij helpt mensen bij het vinden van een nieuw perspectief in situaties waarin zij zich uit het lood geslagen voelen. De ervaring leert dat dit helpt bij het hervinden van  de innerlijke kracht en balans en dat daardoor nieuwe mogelijkheden ontstaan.
In haar werk maakt zij onder meer gebruik van het systemisch werk van Bert Hellinger (opstellingen), Systemisch Zielswerk in het LIchaam, The Reconnection® & Reconnective Healing®, teachings van o.a. Eckhart Tolle en Adyashanti en bovenal uit het leven zelf.

Partner Academie voor Opstellingen

Aangesloten bij Bewust Haarlem