De buitenwereld is een spiegel van onze binnenwereld. En vooral (jonge) kinderen leren ons veel over onszelf. Ze spiegelen ons als geen ander wat we zelf niet willen of kunnen zien. Dit komt omdat ze nog zo open staan dat ze alles als een spons in zich opnemen en dan vooral die dingen die wel in ons leven, maar die we hebben weggestopt. Ook die dingen spiegelen onze kinderen ons terug. En dan kan het ook nog zijn dat die weggestopte gevoelens heel oud zijn en al generatie op generatie doorgegeven zijn.

Juist omdat je er zelf middenin zit, er onderdeel van bent, is het niet altijd even makkelijk om het gedrag van je kind als spiegel te lezen. Opstellingen kunnen hier helderheid bieden over waar licht mag schijnen in jou (en jouw familiesysteem). Welke gevoelens er nog in de schaduw wachten om gezien te worden.
Zo kan bijvoorbeeld terugkerende onrust of boosheid van een kind een richtingaanwijzer worden naar een diepere laag in onszelf en dat wat we daar nog niet gezien hebben.

Hoe dit kan werken?

Een actueel voorbeeld uit mijn eigen leven, want ik zie het natuurlijk niet alleen in mijn werk, maar ook gewoon thuis met mijn eigen kinderen. Waar het overigens ook voor mij een uitdaging blijft om helder waar te nemen. Er kan geen opleiding op tegen dat wat ik van mijn kinderen leer.
Op dit moment gaan we een nieuwe fase in met de jongste. Wennen bij de kinderopvang… Van binnen voel ik me hier verdeeld over. Het is fijn deze nieuwe fase waarin er weer meer tijd en ruimte komt om gefocused te kunnen werken en tegelijkertijd voelt het gespannen in mijn lichaam, vooral mijn buik. Het helpt niet dat ons dochtertje na een paar vrolijke ontmoetingen op de opvang een omslag laat zien. Wat is van haar en wat spiegelt ze mij, vraag ik me af? Vooral omdat ik met de oudste een vergelijkbare situatie heb meegemaakt, doet dit me vermoeden dat ik hier zelf ook nog iets te zien heb.

De neiging om te rationaliseren waarom de opvang noodzakelijk is me bekend en in het verleden een uitstekend overlevingsmechanisme gebleken. Evenals de neiging om er accuut mee te stoppen. Maar ervan wegblijven is geen optie meer, dat station ben ik voorbij… Dus zak ik dieper in de spanning die ik ervaar. En hoe meer ik de spanning in mijzelf er laat zijn, des te ruimer wordt het weer in mij en mijn lichaam. Het geeft ruimte om een laag dieper te zakken naar de pijn en het gevoel van onveiligheid dat onder de spanning in mijn lichaam ligt opgeslagen. Daarbij te zijn, te onderzoeken geeft opnieuw meer ruimte in mij en mijn lichaam. Zo zak ik dieper en dieper naar dat wat er in mij en mijn systeem rond dit thema nog gezien mag worden. Een proces waarin ik van binnenuit en zonder twijfel de volgende beweging zal gaan voelen.

Dit is niet alleen prettig voor mij, maar ook voor mijn kinderen. Want hoe meer ik mijn ware gevoelens doorleef des te meer ruimte geeft dat aan hen om hun eigen levensstroom te leven, zonder dat ze mijn weggestopte spanning en dat wat daaronder ligt, hoeven uit te gaan leven.
Al is het goed ons te realiseren dat onze kinderen ons altijd zullen blijven spiegelen in dat wat we zelf nog niet hebben gezien. We zijn nu eenmaal geen van allen helemaal vrij en dat zullen onze kinderen ons teruggeven. Belangrijkste in mijn ogen is dat we bereid zijn om te kijken wat ze ons willen laten zien, hoe pijnlijk dat misschien ook is. ❤

Systemisch werk in het leven van hier en nu. Voorbij de methode wordt het een manier van leven. ❤

Warme groet,

Stefanie Bussing

Stefanie over het systemisch werk:
“Wat me vanaf het begin heeft geraakt in het opstellingenwerk is de eenvoud en helende werking die ervan uit kan gaan, wanneer we ons kunnen overgeven aan ‘het niet weten’. Mijn werk en specialisme weerspiegelen direct ook de reis die ik zelf ben gegaan en nog ga in het aanwezig zijn met dat wat is.”

W. http://www.stefaniebussing.nl – M.  stefanie@beallyoucanbe.nl  – T. 06 48 10 27 16

Stefanie Bussing is de vrouw achter Counselingpraktijk ‘Be all you can Be’. Zij begeleidt mens en organisatie in vragen rondom vrouw zijn, vitaliteit en gezondheid en in vragen rondom leven met ziekte (specifiek kanker).
Haar uitgangspunt is een vitaal leven, waarin je je volledige potentieel benut en leeft. In haar begeleiding is bewustwording een sleutel. Zij helpt mensen bij het vinden van een nieuw perspectief in situaties waarin zij zich uit het lood geslagen voelen. De ervaring leert dat dit helpt bij het hervinden van  de innerlijke kracht en balans en dat daardoor nieuwe mogelijkheden ontstaan.
In haar werk maakt zij onder meer gebruik van het systemisch werk van Bert Hellinger (opstellingen), Opstellingen in het lichaam (systemisch zielswerk in het lichaam), Transactionele Analyse, The Reconnection® & Reconnective Healing®, teachings van o.a. Eckhart Tolle en Adyashanti en bovenal uit het leven zelf.

Stefanie is als opsteller en opleider verbonden aan de Academie voor Opstellingen 

Aangesloten bij Bewust Haarlem

Foto: Julie Johnson via Unsplash